Ken jij de spelregels rond de boedelbeschrijving?
Als iemand overlijdt, moet er veel worden geregeld. Het is belangrijk om voor de financiële zaken snel duidelijkheid te krijgen. In dat kader is het nodig om een boedelbeschrijving op te stellen. Een boedelbeschrijving is een inventarisatie van de bezittingen en schulden van de erflater op de overlijdensdatum. Het is overigens een misverstand om te denken dat zo’n boedelbeschrijving alleen maar gemaakt hoeft te worden als een nalatenschap beneficiair, onder voorrecht van boedelbeschrijving, wordt aanvaard. Maar wat moet je eigenlijk allemaal opnemen in een boedelbeschrijving?
Denk bij een boedelbeschrijving aan de volgende zaken:
Bezittingen:
- woning, vakantiewoning, bedrijfspanden, grond en ander onroerend goed;
- roerende zaken, zoals de inboedel, sieraden, auto’s, caravan, kunst, antiek of andere zaken van waarde;
- bankrekeningen en effecten;
- contant geld;
- vorderingen en restituties (zoals een belastingteruggave);
- buitenlands vermogen.
Schulden:
- belastingschulden/hypotheek;
- buitenlandse schulden;
- uitvaartkosten, voor zover niet verzekerd.
Eventuele andere bezittingen en schulden die je als executeur tegenkomt in de administratie van de overledene, of waarvan je weet dat ze er zijn, moet je ook vermelden in de boedelbeschrijving. In sommige situaties moet een boedelbeschrijving bij notariële akte worden opgemaakt: 1) als er sprake is van een erfenis waarbij een minderjarige is betrokken; of 2) als de erflater in zijn testament heeft bepaald dat de boedelbeschrijving bij notariële akte moet geschieden. De boedelbeschrijving is het uitgangspunt voor de aangifte erfbelasting, met uitzondering van fiscale waarderingsficties. Het meest bekende voorbeeld hiervan is uiteraard de WOZ-waarde voor woningen, al dan niet verlaagd met de leegwaarderatio voor verhuurde woningen.
Tip
Controleer of de werkelijke waarde van de woning hoger is dan de WOZ-waarde. Neem die hogere waarde in de boedelbeschrijving als uitgangspunt. Dit kan tot een fiscaal voordeel leiden, bijvoorbeeld als er sprake is van een overbedelingsschuld aan de kinderen.