Belastingadviseur gaat over de grens met eigen aangifte
Er was eens een Nederlandse belastingadviseur, die vanaf 2008 in Thailand stond ingeschreven als inwoner, maar feitelijk veel werk verrichtte vanuit Nederland. Hij wilde graag al zijn inkomsten uit die werkzaamheden in Thailand laten belasten, maar kon de inspecteur er niet van overtuigen dat hij ook fiscaal in Thailand woonde. De fiscale woonplaats laat zich niet altijd eenvoudig vaststellen, maar het heeft veel gevolgen voor de belastingheffing. Doorgaans krijgt het woonland de meeste heffingsrechten toegewezen. Oók bij grensoverschrijdende belastingplichtigen. Hoe loopt dit af voor onze belastingadviseur, die tot twee keer toe in cassatie ging bij de Hoge Raad?
Of sprake is van een fiscale woonplaats in Nederland wordt beoordeeld op basis van artikel 4 AWR naar de feiten en omstandigheden. De belastingadviseur heeft samen met zijn vrouw, die de Thaise nationaliteit heeft, een zoon. De vrouw woonde met hun zoon en een dochter uit een eerder huwelijk in Thailand. De man en zijn vrouw zijn op 15 november 2008 met een traditioneel boeddhistische ceremonie getrouwd en hebben op 6 juni 2012 een notariële samenlevingsovereenkomst getekend. Op 14 november 2012 heeft de man de eigendom van zijn woning in Nederland aan zijn zoon overgedragen, waarbij de zoon de koopsom schuldig is gebleven.
Woonplaatsonderzoek
Uit een woonplaatsonderzoek door de Belastingdienst is naar voren gekomen dat de belastingadviseur in de jaren 2009 tot en met 2014 het grootste deel van het jaar in Nederland verbleef en dat hij in die jaren substantiële omzetten realiseerde met belastingaangifte- en advieswerkzaamheden. Zo werden bijvoorbeeld veel aangiften door de man ingediend voor cliënten vanaf een Nederlands IP-adres. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de belastingadviseur voor de jaren 2011 t/m 2015 als binnenlands belastingplichtige moet worden aangemerkt en dat hij op grond van het Verdrag Nederland-Thailand geen inwoner van Thailand is. Ook het oordeel van het verwijzingshof – dat de man ook voor de Zvw als ingezetene van Nederland verzekerings- en premieplichtig is – laat de Hoge Raad in stand in zijn arrest van 21 november jongstleden. Zo blijkt dat zelfs een belastingadviseur weleens over de grens kan gaan bij het indienen van zijn eigen aangifte.
Tip
Niet iedereen woont fiscaal in het land waar hij of zij zegt of denkt te wonen. Heb je cliënten die ondernemen of wonen in het buitenland, zorg er dan vanaf het begin voor dat je goed onderzocht én gedocumenteerd hebt waar hun fiscale woonplaats zich bevindt. Dat voorkomt een hoop problemen achteraf.