Zwangerschap reden voor niet verlengen arbeidsovereenkomst?
Een werkneemster stelt dat haar contract niet (nogmaals) is verlengd vanwege haar zwangerschap en vordert een schadevergoeding. De werkgever gooit het ter verdediging over een andere boeg, maar kan niet aantonen dat het contract niet is voortgezet vanwege onvoldoende functioneren. Er zijn geen schriftelijke functioneringsgesprekken die dit aantonen. Ook werkt het niet bepaald in het voordeel van deze werkgever dat er een loonsverhoging is toegekend. Werkgevers zullen doorgaans immers niet hun minder goed presterende werknemers belonen. De werknemer stelt dat zij ten minste nog 2 jaar in dienst zou zijn gebleven, en vordert 2 jaarsalarissen als schadevergoeding.
De rechtbank corrigeert dit en kent 1/2 jaarsalaris toe, wat nog steeds een flinke vergoeding oplevert van € 15.942,83, plus ook nog eens een bedrag van € 3.000 aan geleden immateriële schade.
Verboden onderscheid
Als een arbeidsovereenkomst (bewust of onbewust) niet wordt verlengd vanwege zwangerschap van een werknemer, dan maakt de werkgever daarmee een verboden onderscheid op grond van geslacht. Het maken van zo’n direct onderscheid is zonder meer ernstig verwijtbaar en geeft aanleiding voor de toekenning van een billijke vergoeding. Op het moment dat een werknemer feiten aanvoert waaruit het vermoeden ontstaat dat zo’n onderscheid is gemaakt, is het aan de werkgever om te bewijzen dat dat onderscheid niet is gemaakt. De werkgever moet dan dus bewijzen dat de zwangerschap niet de reden was waarom de arbeidsovereenkomst niet is verlengd. Kortom, de bewijslast wordt dan omgekeerd.
Discriminatie weegt ook zwaar in het arbeidsrecht. Heb je vragen over deze zaak, neem dan contact op met mr. Richard Lukken, werkzaam als arbeidsjurist en trainer, via r.lukken@fiscount.nl of 038 – 45 61 900.
