Wolf in schaapskleren
Een man (accountant) en vrouw (HR-adviseur) zijn gehuwd in koude uitsluiting, maar hadden wel een finaal verrekenbeding, zowel bij echtscheiding als bij overlijden. Wederzijds en verplicht. Dat is een behoorlijk warme variant, zou je denken. Nou, dat viel mevrouw bij de echtscheiding behoorlijk tegen. Al het ondernemingsvermogen, inclusief vennootschappen, was namelijk van de finale verrekening uitgesloten. Dit was duidelijk in de huwelijkse voorwaarden opgenomen. Mevrouw beriep zich voor de Rechtbank Midden-Nederland achtereenvolgens op dwaling, bedrog en misbruik van omstandigheden. Immers, het grote vermogen werd door de uitzonderingsbepaling niet verdeeld. Hoe liep dat af?
De vrouw deed een beroep op drie wilsgebreken, en verzocht primair om de huwelijkse voorwaarden te vernietigen. De rechtbank wees alle drie de beroepen af.
Dwaling
Van dwaling was geen sprake, aangezien de man en vrouw er bewust voor hadden gekozen om de aandelen in het bedrijf van de man buiten de verrekening te houden. Voldoende duidelijk was dat de vrouw daarover door de notaris afdoende was geïnformeerd. Ook werd haar tegengeworpen dat zij een goede opleiding heeft genoten en dus had kunnen weten dat een dga zijn inkomen kan sturen. Daardoor werden de winsten in zijn bv opgepot en bleven deze buiten de finale verrekening.
Bedrog en misbruik van omstandigheden
De vrouw kon ook bedrog niet onderbouwen. Ten aanzien van misbruik van omstandigheden wees de vrouw op de kennisvoorsprong van de man op het vlak van huwelijkse voorwaarden. De man betwistte dat en stelde dat hij uit hoofde van zijn beroep geen bijzondere kennis had van huwelijkse voorwaarden. De rechtbank volgde de man daarin. Wel stelde de rechtbank dat het aannemelijk was dat de man vooraf wist dat dit beding schadelijk voor de vrouw kon uitpakken. Hij wordt echter op dit punt gered door de notaris, die de vrouw daar specifiek op had gewezen.
Tip
Tijdens de Fiscount Kennismarathon heb ik deze variant (finaal verrekenbeding voor alles behalve ondernemingsvermogen) aangeprezen als een goed alternatief voor het periodiek verrekenbeding. Helder moet zijn dat een goede en eerlijke voorlichting hierover aan de echtgeno(o)t(e) – en wel gedocumenteerd! – onmisbaar is.